10 اصطلاح پر کاربرد پراپ تریدینگ + مهم ترین اصطلاحات پراپ تریدینگ

اصطلاحات پراپ تریدینگ
پوریا براتی
پوریا براتی

عضو تیم تحقیق و تولید محتوا SDF

راهنمای مقاله

پراپ تریدینگ به عنوان یکی از مدل‌های معاملاتی جذاب و پرسود در دنیای مالی شناخته می‌شود که در آن معامله‌گران با استفاده از سرمایه‌های دیگران به معامله می‌پردازند. برخلاف روش‌های سنتی که تریدر باید از سرمایه شخصی خود استفاده کند، پراپ فرم‌ها امکان استفاده از سرمایه حرفه‌ای برای معامله را فراهم می‌کنند. این مدل معاملاتی، به‌خصوص در بازارهای پویایی همچون فارکس و کریپتو، محبوبیت زیادی پیدا کرده است.

اما برای موفقیت در پراپ تریدینگ، آشنایی با مفاهیم و اصطلاحات خاص آن امری ضروری است. معامله‌گران باید به طور دقیق با این اصطلاحات آشنا شوند تا بتوانند به بهترین شکل از فرصت‌ها و امکاناتی که پراپ فرم‌ها ارائه می‌دهند، کسب سود کنند. از «پراپ فرم» و «چالش» گرفته تا «لوریج» و «دراودان»، هر کدام از این اصطلاحات نقش مهمی در فرایند معامله‌گری و موفقیت تریدر ایفا می‌کنند.
در این مقاله، به بررسی 10 اصطلاح کلیدی و پرکاربرد در دنیای پراپ تریدینگ می‌پردازیم که برای هر معامله‌گری که قصد فعالیت در این حوزه را دارد، ضروری هستند. با درک عمیق‌تر این مفاهیم، می‌توانید نه‌تنها ریسک‌های خود را بهتر مدیریت کنید، بلکه با بهره‌گیری از قوانین و ابزارهای موجود، سودآوری بیشتری نیز داشته باشید.

پراپ

پراپ (Proprietary Trading) یا پراپ تریدینگ به‌نوعی از معامله‌گری گفته می‌شود که در آن معامله‌گران از سرمایه یک شرکت یا سازمان مالی برای انجام معاملات استفاده می‌کنند. در این روش، شرکت‌های پراپ یا پراپ فرم‌ها به معامله‌گران خود سرمایه اختصاص می‌دهند تا در بازارهای مالی؛ مانند فارکس، سهام یا ارزهای دیجیتال معامله کنند. معامله‌گرانی که به این شکل کار می‌کنند، به‌جای استفاده از سرمایه شخصی، با سرمایه شرکت معاملات را انجام می‌دهند و در ازای سودی که ایجاد می‌کنند، درصدی از آن را به دست می‌آورند.

اصطلاح Proprietary Trading

شرکت‌های پراپ معمولاً از طریق آزمون‌ها یا چالش‌های خاص، توانایی معامله‌گران را ارزیابی می‌کنند و اگر فرد از این مراحل عبور کند، به او اجازه دسترسی به سرمایه‌های بیشتر را می‌دهند. در این مدل، تریدرها ریسک سرمایه شخصی خود را متحمل نمی‌شوند و در عوض می‌توانند از سرمایه بیشتری برای انجام معاملات بزرگ‌تر استفاده کنند، درحالی‌که درصدی از سود به شرکت پراپ اختصاص می‌یابد. این مدل برای معامله‌گرانی که مهارت بالایی دارند؛ ولی سرمایه کافی در اختیار ندارند، بسیار جذاب است.

چالش‌های معاملاتی

چالش‌های معاملاتی در پراپ تریدینگ به آزمون‌هایی گفته می‌شود که پراپ فرم‌ها برای ارزیابی توانایی و مهارت‌های معامله‌گران برگزار می‌کنند. هدف از این چالش‌ها این است که اطمینان حاصل شود معامله‌گران توانایی مدیریت سرمایه و ریسک به شکل صحیح را دارند و می‌توانند در شرایط واقعی بازار سودآوری داشته باشند. معمولاً تریدرها باید یک سری تارگت مشخص را در یک بازه زمانی معین به دست آورند تا بتوانند به مرحله بعدی دسترسی به حساب واقعی برسند.

اصطلاح چالش‌های معاملاتی

برای مثال، یکی از معیارهای رایج در این چالش‌ها رسیدن به یک درصد مشخص از سود بدون عبور از حد ضرر روزانه یا کل است. اگر معامله‌گر بتواند در بازه تعیین‌شده (مانند ۳۰ روز) به این هدف برسد، واجد شرایط برای دریافت حساب واقعی می‌شود. در طول چالش، قوانین سخت‌گیرانه‌ای مثل محدودیت‌های ضرر (دراودان روزانه و کل) اعمال می‌شود و تریدر باید ثابت کند که قادر است با رعایت این قوانین، به سود برسد. موفقیت در این چالش‌ها به معامله‌گران اجازه می‌دهد با سرمایه شرکت وارد بازار شوند و درصدی از سود حاصل را برای خود نگه دارند.

روزهای معاملاتی

روزهای معاملاتی (Trading Days) و حداقل روزهای معاملاتی (Minimum Trading Days) دو مفهوم کلیدی در پراپ تریدینگ هستند که به تعیین تعداد روزهایی که یک معامله‌گر باید در طول دوره ارزیابی یا چالش به انجام معاملات بپردازد، مربوط می‌شوند.

روزهای معاملاتی به تعداد کل روزهایی اشاره دارد که یک معامله‌گر در طول دوره مشخص شده، به انجام معاملات واقعی می‌پردازد. این مفهوم به‌طورکلی نشان‌دهنده میزان فعالیت و توانایی معامله‌گر در استفاده از فرصت‌های بازار در طول مدت‌زمان چالش است.

برای مثال، در یک چالش ۳۰ روزه، اگر یک معامله‌گر در ۲۵ روز از این ۳۰ روز به انجام معاملات بپردازد، تعداد روزهای معاملاتی او ۲۵ روز خواهد بود. این تعداد روزها می‌تواند بر روی ارزیابی نهایی عملکرد معامله‌گر تأثیرگذار باشد.

اصطلاح روزهای معاملاتی

حداقل روزهای معاملاتی به تعداد حداقلی از روزهایی اشاره دارد که معامله‌گر باید در طول دوره ارزیابی یا چالش به انجام معاملات بپردازد تا بتواند از چالش موفق بیرون بیاید یا به مرحله بعدی برود. این معیار به پراپ فرم‌ها کمک می‌کند تا مطمئن شوند که معامله‌گر به طور مستمر و فعال در بازار مشارکت دارد و تنها بر اساس یک یا دو روز معاملاتی تصمیم‌گیری نمی‌شود.

برای مثال، اگر یک پراپ فرم تعیین کرده باشد که حداقل روزهای معاملاتی در چالش ۱۰ روز است، معامله‌گر باید حداقل ۱۰ روز در طول دوره چالش به انجام معاملات بپردازد تا واجد شرایط برای موفقیت در چالش و دریافت حساب واقعی شود. حتی اگر معامله‌گر به هدف سود خود برسد، اگر تعداد روزهای معاملاتی کمتر از حداقل تعیین‌شده باشد، ممکن است نتواند از چالش عبور کند.

چرا تعداد روزهای معاملاتی اهمیت دارد؟

  • ارزیابی عملکرد مستمر: پراپ فرم‌ها با تعیین تعداد روزهای معاملاتی و حداقل روزهای معاملاتی، می‌توانند ارزیابی بهتری از عملکرد معامله‌گر در شرایط مختلف بازار داشته باشند و از معامله‌گرانی که فقط در چند روز خاص به موفقیت رسیده‌اند جلوگیری کنند.
  • پایداری و تعهد: این معیارها همچنین به اطمینان از این‌که معامله‌گر به طور منظم و پایدار در بازار فعال است، کمک می‌کنند و از شرکت‌های پراپ فرم می‌خواهند که تنها معامله‌گرانی را که قادر به مدیریت معاملات در طول زمان هستند، انتخاب کنند.
  • مدیریت ریسک: پراپ فرم‌ها با رعایت حداقل روزهای معاملاتی، می‌توانند اطمینان حاصل کنند که معامله‌گران توانایی مدیریت ریسک و استفاده از فرصت‌های معاملاتی در شرایط مختلف بازار را دارند.
    در نتیجه، روزهای معاملاتی و حداقل روزهای معاملاتی ابزارهای مهمی هستند که برای ارزیابی و تضمین عملکرد مستمر و پایدار معامله‌گران در برنامه‌های پراپ تریدینگ استفاده می‌شوند.

دراودان روزانه و کل

دراودان کل و دراودان روزانه دو مفهوم کلیدی در مدیریت ریسک هستند که به کنترل میزان زیان در حساب‌های معاملاتی کمک می‌کنند، به‌ویژه در محیط‌های پراپ تریدینگ که معامله‌گران با سرمایه شرکت فعالیت می‌کنند.

دراودان کل یا حداکثر افت سرمایه، بزرگ‌ترین کاهش سرمایه از نقطه شروع حساب تا پایین‌ترین نقطه آن در طول یک دوره معاملاتی است. این مقدار به درصد یا دلار بیان می‌شود و نشان می‌دهد که چقدر از سرمایه حساب به دلیل معاملات ناموفق کاهش‌یافته است. در پراپ تریدینگ، معمولاً یک سقف برای دراودان کل تعیین می‌شود تا جلوی زیان‌های بزرگ گرفته شود.

به طور مثال، فرض کنید حساب شما از ۱۰,۰۰۰ دلار به ۸,۰۰۰ دلار کاهش پیدا کند. دراودان کل در این مثال ۲,۰۰۰ دلار یا ۲۰٪ خواهد بود (زیرا بیشترین فاصله کاهش از شروع حساب یعنی ۱۰,۰۰۰ دلار به ۸,۰۰۰ دلار رسیده است). اگر دراودان کل بیشتر از حد مجاز باشد، معمولاً حساب متوقف شده و معامله‌گر دیگر قادر به ادامه کار نخواهد بود.

دراودان روزانه همان‌طور که از نامش پیداست، به مقدار زیان مجاز در یک روز معاملاتی اشاره دارد. این محدودیت به تریدرها کمک می‌کند تا در یک روز خاص زیان‌های بزرگ را تجربه نکنند. شرکت‌های پراپ فرم اغلب قوانینی برای حداکثر دراودان روزانه تعیین می‌کنند که در صورت نقض آن، حساب معامله‌گر بسته یا متوقف می‌شود.

به‌عنوان‌مثال، اگر حداکثر دراودان روزانه شما ۵٪ باشد و شما با ۱۰,۰۰۰ دلار شروع کنید، اگر در یک روز بیش از ۵۰۰ دلار از دست بدهید، به دراودون خود رسیده‌اید. اگر این حد ضرر روزانه رعایت نشود، شرکت پراپ شما را از ادامه چالش یا معاملات محروم می‌کند.

تفاوت و اهمیت این دو مفهوم

دراودان کل و دراودان روزانه هر دو برای حفظ تعادل بین ریسک و سودآوری معامله‌گر ضروری هستند. دراودان روزانه به معامله‌گر کمک می‌کند تا در هر روز معاملاتی، زیان‌های خود را به حداقل برساند و از افت شدید حساب در مدت کوتاه جلوگیری کند. درحالی‌که دراودان کل، به عنوان سقف کلی زیان، کمک می‌کند تا در طول مدت‌زمان معامله‌گری، حساب بیش از حد مجاز زیان نبیند و کنترل کلی روی سرمایه حفظ شود.

هر دو محدودیت به طور هم‌زمان باعث می‌شوند که تریدرها با احتیاط بیشتری معامله کنند و بتوانند در بلندمدت به‌جای تمرکز صرف بر سود، به مدیریت ریسک هم اهمیت دهند. در پراپ تریدینگ، رعایت دقیق این دو معیار نه‌تنها به موفقیت در چالش‌ها کمک می‌کند، بلکه اعتماد پراپ فرم به معامله‌گر را نیز افزایش می‌دهد.

تارگت سود

حد سود (Profit Target) در پراپ تریدینگ به مقدار مشخصی از سود اشاره دارد که یک معامله‌گر باید در یک چالش یا دوره معاملاتی به دست آورد تا بتواند به مرحله بعدی ارتقا یابد یا حساب واقعی دریافت کند. حد سود معمولاً به‌صورت درصدی از سرمایه اولیه تعریف می‌شود و هدف اصلی آن این است که معامله‌گر نشان دهد توانایی ایجاد سود در بازارهای مالی را دارد.

برای مثال، اگر در یک چالش پراپ تریدینگ شرکت کنید و سرمایه اولیه شما ۱۰,۰۰۰ دلار باشد، ممکن است حد سود شما ۱۰٪ تعیین شود. این یعنی شما باید ۱,۰۰۰ دلار سود (یعنی حساب خود را به ۱۱,۰۰۰ دلار برسانید) تا چالش را با موفقیت پشت سر بگذارید.

حد سود در شرکت‌های مختلف پراپ فرم ممکن است متفاوت باشد، اما معمولاً بین ۵٪ تا ۱۰٪ تعیین می‌شود.

نکات مهم در مورد حد سود:

  1. زمان تعیین‌شده: معامله‌گران باید حد سود را در بازه زمانی تعیین‌شده (مثلاً ۳۰ روز یا ۶۰ روز) به دست آورند.
  2. بخش مهم چالش‌ها: رسیدن به حد سود یکی از الزامات اصلی برای عبور از مرحله ارزیابی و ورود به مرحله حساب واقعی است.
  3. همراه با مدیریت ریسک: معامله‌گر علاوه بر دستیابی به حد سود باید هم‌زمان قوانین مربوط به دراودان روزانه و کل را نیز رعایت کند تا از چالش حذف نشود.

بنابراین، حد سود معیاری است که نشان می‌دهد یک تریدر تا چه اندازه می‌تواند در یک دوره معاملاتی موفق باشد و چقدر به مدیریت صحیح سرمایه و استراتژی‌های سودآور مسلط است.

certificate

سرتیفیکیت (Certificate) در زمینه پراپ تریدینگ به گواهی‌نامه‌ای اشاره دارد که به معامله‌گران پس از موفقیت در چالش‌های معاملاتی و رسیدن به معیارهای موردنیاز اعطا می‌شود. این گواهی‌نامه نشان‌دهنده این است که معامله‌گر توانسته است مهارت‌ها و توانایی‌های لازم را در انجام معاملات و مدیریت ریسک به اثبات برساند و به عنوان یک معامله‌گر موفق شناسایی شده است.

ویژگی‌های سرتیفیکیت در پراپ تریدینگ:

  • اعتبارسنجی موفقیت: سرتیفیکیت به معامله‌گر اعتبار می‌دهد که توانسته است در چالش‌ها و ارزیابی‌های پراپ فرم با موفقیت عمل کند. این مدرک می‌تواند به عنوان شواهدی از مهارت‌های حرفه‌ای معامله‌گر در حوزه‌های مختلف مانند تحلیل بازار، مدیریت ریسک و اجرای استراتژی‌های معاملاتی به کار رود.
  • فرصت‌های بیشتر: داشتن سرتیفیکیت می‌تواند به معامله‌گر فرصت‌های بیشتری برای همکاری با شرکت‌های پراپ فرم دیگر یا جذب سرمایه‌گذاران جدید فراهم کند. این مدرک می‌تواند به عنوان یک اعتبار حرفه‌ای در رزومه تریدر قرار گیرد و تأثیر مثبتی بر روی اعتبار و موقعیت شغلی او داشته باشد.

ریست

در پراپ تریدینگ، ریست (Reset) و اکستند (Extend) دو گزینه‌ای هستند که شرکت‌های پراپ فرم به معامله‌گران ارائه می‌دهند تا به آنها فرصت بیشتری برای موفقیت در چالش‌ها بدهند. این دو ابزار در شرایطی که معامله‌گر نتواند به اهداف تعیین‌شده برسد یا نیاز به زمان بیشتری برای اتمام چالش داشته باشد، به کار می‌روند. در ادامه نحوه کار هر یک از این گزینه‌ها را توضیح می‌دهم:

ریست به معامله‌گر این امکان را می‌دهد که چالش خود را از ابتدا آغاز کند، درست مانند اینکه چالش جدیدی شروع شده باشد. ریست معمولاً زمانی استفاده می‌شود که معامله‌گر قوانین چالش را نقض کرده باشد یا نتوانسته به اهداف تعیین‌شده دست یابد. در واقع، با ریست کردن، تمام زیان‌ها، محدودیت‌های دراودان و معاملات قبلی پاک می‌شوند و معامله‌گر دوباره از نقطه صفر با همان مقدار سرمایه اولیه چالش را شروع می‌کند.

ویژگی‌های کلیدی ریست:

  • شروع مجدد: معامله‌گر می‌تواند با پرداخت هزینه مجدداً چالش را از اول آغاز کند.
  • پاک‌شدن تمام سوابق: زیان‌ها و تخلفات احتمالی پاک می‌شوند و تریدر یک فرصت تازه برای موفقیت پیدا می‌کند.
  • بازیابی محدودیت‌ها: تمام محدودیت‌ها مثل دراودان روزانه و کل به حالت اولیه برمی‌گردند.

برای مثال، اگر در یک چالش ۳۰ روزه نتوانسته‌اید به هدف سود برسید، با انتخاب ریست می‌توانید دوباره از صفر شروع کنید، گویی چالش جدیدی را آغاز کرده‌اید.

اکستند

اکستند به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که زمان بیشتری به چالش خود اضافه کنند، بدون اینکه نیاز به شروع مجدد چالش باشد. این گزینه برای تریدرهایی مناسب است که در مسیر موفقیت هستند؛ اما به دلیل محدودیت زمانی چالش، نیاز به چند روز بیشتر برای رسیدن به اهداف دارند.

ویژگی‌های کلیدی اکستند:

  • تمدید زمان چالش: معمولاً پراپ فرم‌ها چند روز اضافی (مثلاً ۱۰ یا ۱۵ روز) به چالش اضافه می‌کنند.
  • حفظ سوابق معاملات: تمام سوابق و شرایط چالش قبلی حفظ می‌شود، اما معامله‌گر زمان بیشتری برای رسیدن به اهداف خواهد داشت.
  • مناسب برای نزدیک به موفقیت‌ها: این گزینه برای زمانی مناسب است که معامله‌گر به هدف نزدیک است؛ اما زمان کافی ندارد.

برای مثال، اگر در چالش ۳۰ روزه نزدیک به هدف سود خود هستید اما نیاز به چند روز بیشتر دارید، با انتخاب اکستند می‌توانید زمان بیشتری به دست آورید و به اهداف خود برسید.

تفاوت بین ریست و اکستند

تفاوت بین ریست و اکستند

ریست چالش را از ابتدا شروع می‌کند و معامله‌گر تمام زیان‌ها و تخلفات گذشته را پاک می‌کند، اما برای این کار باید دوباره چالش را از صفر آغاز کند.

اکستند زمان بیشتری به چالش اضافه می‌کند، اما تمام سوابق معاملاتی و وضعیت فعلی حساب حفظ می‌شود، بنابراین معامله‌گر فقط زمان بیشتری برای رسیدن به اهداف خود به دست می‌آورد.
هر دو ابزار برای معامله‌گرانی که به هر دلیلی نتوانسته‌اند چالش را به پایان برسانند یا به موفقیت نزدیک هستند؛ اما زمان کافی ندارند، کمک‌کننده است.

حساب ریل

حساب ریل (Real Account) در پراپ تریدینگ به حسابی اشاره دارد که پس از موفقیت در مرحله ارزیابی یا چالش، به معامله‌گر ارائه می‌شود و با استفاده از آن می‌تواند به‌صورت واقعی در بازار معامله کند. این حساب به طور معمول با سرمایه‌ای که از طرف شرکت پراپ فرم تأمین شده است، فعال می‌شود و تریدر از آن برای انجام معاملات واقعی استفاده می‌کند.

ویژگی‌های حساب ریل:

  • استفاده از سرمایه شرکت: حساب ریل به معامله‌گر اجازه می‌دهد که با سرمایه شرکت پراپ فرم معاملات را انجام دهد. به این ترتیب، تریدر نیازی به استفاده از سرمایه شخصی خود ندارد و می‌تواند با پول شرکت در بازار فعالیت کند.
  • تقسیم سود: معمولاً سودی که از معاملات در حساب ریل به دست می‌آید، بر اساس قوانین توافق‌شده میان تریدر و شرکت پراپ فرم تقسیم می‌شود. برای مثال، ممکن است معامله‌گر ۸۰٪ از سود را دریافت کند و ۲۰٪ باقی‌مانده به شرکت تعلق گیرد.
  • مدیریت ریسک: حساب ریل شامل قوانین خاصی است که باید توسط معامله‌گر رعایت شود. این قوانین می‌توانند شامل محدودیت‌های دراودان روزانه و کل، قوانین مربوط به لوریج و دیگر معیارهای مدیریت ریسک باشند. رعایت این قوانین برای جلوگیری از زیان‌های بزرگ و حفظ سرمایه شرکت حیاتی است.
  • بازخورد و پیشرفت: با استفاده از حساب ریل، معامله‌گر می‌تواند تجربه واقعی بازار را کسب کند و با شرایط واقعی معاملات مواجه شود. این تجربه به او کمک می‌کند تا مهارت‌های خود را در محیطی واقعی آزمایش کند و به بهبود عملکرد خود ادامه دهد.
  • نتایج واقعی: برخلاف حساب‌های دمو یا آزمایشی، نتایج معاملات در حساب ریل واقعی است و تأثیر مستقیمی بر درآمد معامله‌گر و سودآوری شرکت پراپ فرم دارد.

فرایند دستیابی به حساب ریل:

  • موفقیت در چالش‌ها: برای دریافت حساب ریل، معامله‌گر باید از مراحل ارزیابی پراپ فرم با موفقیت عبور کند. این مراحل معمولاً شامل رسیدن به اهداف سود و رعایت قوانین مدیریت ریسک است.
  • توافق‌نامه‌های مالی: پس از موفقیت در چالش، تریدر و شرکت پراپ فرم ممکن است توافق‌نامه‌هایی درباره نحوه تقسیم سود، مدیریت حساب و دیگر جزئیات مالی تایید کنند.

در نهایت، حساب ریل به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که با سرمایه واقعی در بازار فعالیت کنند و از نتایج واقعی معاملات خود کسب سود کنند. این نوع حساب‌ها بخشی اساسی از مدل‌های پراپ تریدینگ هستند و به تریدرها این فرصت را می‌دهند که توانایی‌های خود را در شرایط واقعی بازار به نمایش بگذارند.

قانون 80 درصد سود

در برخی از پراپ فرم‌های معاملاتی، محدودیت‌هایی برای کسب سود از یک معامله وجود دارد تا از فعالیت‌های قمار گونه جلوگیری شود. به‌عنوان‌مثال، قانونی که اجازه نمی‌دهد بیش از ۸۰ درصد از هدف سود خود را تنها در یک معامله کسب کنید، به این منظور طراحی شده که معامله‌گران را به مدیریت ریسک صحیح و متعادل تشویق کند. این قانون به معامله‌گران کمک می‌کند تا به‌جای اینکه روی یک معامله بزرگ تمرکز کنند و ریسک زیادی را متحمل شوند، به معاملات کوچک‌تر و استراتژیک بپردازند.

این محدودیت ازاین‌جهت اهمیت دارد که مانع از تصمیم‌گیری‌های احساسی و پرریسک در بازارهای مالی می‌شود. اگر معامله‌گری بخواهد تمام یا بیشتر سود خود را تنها از یک معامله به دست آورد، این رویکرد بیشتر به یک شرط‌بندی شباهت دارد تا یک استراتژی معاملاتی سنجیده. ازاین‌رو، قانون محدودیت ۸۰ درصدی به عنوان یک سازوکار برای محافظت از معامله‌گران و پراپ فرم‌ها عمل می‌کند تا از ریسک‌های بیش از حد و غیرمنطقی جلوگیری شود.

علاوه بر این، این قانون معامله‌گران را تشویق می‌کند تا برنامه‌های معاملاتی خود را به‌دقت تنظیم کنند و با استراتژی‌های بلندمدت‌تری وارد بازار شوند. با تقسیم‌کردن هدف سود در چندین معامله و مدیریت مناسب حجم معاملات، معامله‌گران می‌توانند به‌صورت تدریجی و با ریسک کمتر به سود موردنظر خود برسند. این روند باعث می‌شود که فعالیت‌های معاملاتی بیشتر بر پایه تحلیل و تفکر استراتژیک باشد تا شانس و اقبال.

در این مقاله، به بررسی مفاهیم کلیدی پراپ تریدینگ پرداخته شد که برای معامله‌گران و علاقه‌مندان به این حوزه اهمیت بالایی دارد. پراپ تریدینگ به سیستم‌هایی اشاره دارد که به معامله‌گران این امکان را می‌دهد تا با استفاده از سرمایه شرکت‌های پراپ فرم، در بازارهای مالی فعالیت کنند. پس از موفقیت در چالش‌های ارزیابی، معامله‌گران می‌توانند به حساب‌های واقعی دسترسی پیدا کنند و با استفاده از سرمایه شرکت، معاملات واقعی انجام دهند.

از جمله مفاهیم مهم دیگر، سرتیفیکیت است که گواهی‌نامه‌ای است که به معامله‌گران موفق در چالش‌ها اعطا می‌شود و نشان‌دهنده توانایی‌های آنها در مدیریت معاملات و ریسک است. همچنین، ریست و اکستند به ابزارهایی اشاره دارند که به معامله‌گران امکان می‌دهند چالش‌های خود را از ابتدا شروع کنند یا زمان بیشتری برای رسیدن به اهداف خود دریافت کنند. مفهوم دراودان که شامل دراودان کل و روزانه است، میزان زیان‌های ممکن در طول دوره‌های معاملاتی را نشان می‌دهد و به معامله‌گران کمک می‌کند تا مدیریت ریسک مؤثرتری داشته باشند.

در نهایت، حداقل روزهای معاملاتی نیز به تعداد حداقلی از روزهایی اشاره دارد که معامله‌گر باید در طول دوره چالش به انجام معاملات بپردازد. در مجموع، فهم و تسلط بر این مفاهیم به معامله‌گران کمک می‌کند تا با استفاده از ابزارها و استراتژی‌های مناسب، عملکرد بهتری در پراپ تریدینگ داشته و از فرصت‌های موجود در بازار کسب سود کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سرمایه دیجیتال

فاندینگ

لوگو لایت پاپ آپ

Sarmaye Digital

Funding